- La Bagnaròle

Màine fòrte u vìende e sbàttene re lambàre,
ma quàlche càuse se mòve u stèsse mèzze a màre.
Chiù ca nàve pàre na bagnaròle
pe quand'è vècchje e pe l'àcque ca da ògnie carvùtte scòle.
Crìste mìe, accàmme fàsce a mandenèrse a gàlle
e addajè c'àune sciùte ad'acchiàlle?!
Mèndre camìne pàre ca ògnie cavaddàune
prìme l'àva sciucuà e pò se l'àva gnòtte accàmme peràune.
Chiàine accàmme buttìglie ca nàn-tràse mànghe u feletùre
tànde stè càreche de màscue, fìemmene e criatùre.
Tùtte stì crestiàne sònde Albanìse
e vènene rìtte a nùe, alle Puglìse,
percè scàppene dàlla tèrra lòre,
nàn-fàsce nùdde ca le stràzze u còre:
dà nàn-ze pòte cambà chiù pe nùdde
stè la guèrre, spàrene e t'accìdene pe tùtte le repùdde.
Nàn-ge stè fatìche, nàn-ge stè guvèrne
se n'è scurdàte de chìre povrìedde u Padretèrne.
E allòre pe la fòrze de la desperaziòne
s'àune menàte pe quàtte stràzze sàupe a cùre bedòne,
pe cercà d'arrevà sàupe la tèrra nòste
e pe re vràzzere alzàte dìscene:"Accughìtene ce ve còste?!"
"Ma cè penzàte ca dò u sòlte nèveche?
Avìte pegghjàte l'Itàlie pe l'Amèreche?
Nàn-vedìte ca sìme assè e stàme 'nzaccàte?
Pùre nùe cercàme càse e tenìme le desoccupàte!"
Chèsse càuse pàre ca dìsce la nàve italiàne
mèndre s'avvecìne a chèra bagnaròle chiàne-chiàne
a cercà de convìngele a scirnasìnne 'ndrète:
"Sciàte alla tèrra vòste, a re càsere vòste arrète!"
Ma chìdde nùdde, vènene 'nànze tùtte accèlèrate,
nàn-vòlne sapàie, sò desperàte.
E mèndre ca jàlzene 'mbràzze re criatùre
se sènde na bòtte e u cìele addevènde scùre.
U 'mbìerne se scatène sàupe o mùnne
e chèra bagnaròle se ne vè a fùnne
pe tùtte u càreche de pòvera gènde
c'av-acchjàte la mòrte pe cercà de cambà chiù cundènde